Την ανακάλυψα πάλι αυτήν. Είχα να τη διαβάσω χρόνια. Γράφει όλα της τα εσωψυχα όπως κι εγώ, αλλά είναι το μόνο κοινό που έχουμε. Τυπάκι φεύγα, "σκοτεινό", που προτιμάει τη νύχτα απο τη μέρα, τη μοναξιά από την παρέα, (εκτός από ειδικές περιστάσεις), και την καντίφλα απο την ξεκάθαρη σκέψη. Κατ' εμέ, πάντα. Δεν την ξέρω, κρίνω απ' ότι διαβάζω.
Ομως είναι αυθεντική. Δεν το παίζει, είναι φεύγα. Είχα γνωρίσει κάποια αντίγραφά της κάποτε. Με ένα τα είχα κιόλας, και το πήγαινα και για σοβαρά, τρομάρα μου. Ηταν και καλά ψαγμένοι (ολη η παρέα), με ελεύθερα καμπινγκ, με κιθάρες στις παραλίες και δε συμμαζεύεται. Ο πρώην μου όμως κατά βάθος, ήταν (και μάλλον είναι ακόμα), ενα καταπιεσμενο παιδακι. Ηθελε να νομίζουν όλοι οτι ήταν ανεξάρτητος. Ο ανεξάρτητος δεν τρώει πρωι, μεσημερι και βράδυ στη μαμά του. Ούτε περιμένει εκείνη να πλύνει-σιδερώσει-μαντάρει τα ρούχα του.
Οσο καιρό πηγαινοερχόμουν, δεν το καταλάβαινα, αλλά καταπιεζόμουν κι εγώ. Τα σπίτια τους, σχεδόν απέναντι το ένα απο το άλλο. Μια φορά είχα απλώσει την εσάρπα μου να ξεμυρίσει, και έπεσε σύρμα απο τη μαμά: "έχετε απλώσει ένα χαλάκι έξω, τι είναι; μην το ξεχασετε". Τώρα γελάω, αλλά τότε είχα βγάλει σπυριά απο το άγχος μου. Καποια στιγμή θα μιλήσω και για αυτό. Προς το παρόν, πάω να ψήσω τα ψάρια.
Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014
Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014
Μια απ' τα ίδια
Αυτό, που μετά από μια γαμημένη μέρα τις πιάνει η μανία για φάλτσα τραγούδια, χαζογελάκια και σαχλαμάρες, με ξεπερνάει. Κάθε μεσημέρι τα ίδια. Λες και τρέφονται απο την πολλή και πιεστική δουλειά και αρχίζουν τις μαλακίες. Οχι, αν συμβαίνει αυτό, πάω πάσο. Μη σου πω οτι θα τις θαυμάσω κιόλας. Ξέρεις τι είναι να περνάς σκατά στη δουλειά και να σ' αρέσει; Ούτε εγώ.
Επίσης γίνεται και κάτι άλλο που με ενοχλεί, αυτή τη φορά με δόκτορες. Η Μ1 παντρεύεται τώρα κοντά. Ερχονται και της λένε "φουσκωμένη σε βλέπω" "πότε αδιαθετείς; Κοίτα μήπως είσαι έγκυος" "Αντε με το καλό να ακούσουμε τα ευχάριστα" κλπ. Εγώ παντρεύτηκα πέρυσι. Κενό. Θα μου πείς, τι παραπονιέσαι, αφού αυτά σπέρνεις, αυτά θερίζεις. Οντως, και χέστηκα για το οτιδήποτε άλλο μας κάνει να διαφέρουμε τόσο εγω κι αυτή, αλλά γι' αυτό το θέμα, νίωθω ζήλεια. Νιώθω ότι προηγούμαι, νιώθω ότι την ευνοούν οι άλλοι κι εμένα με γράφουν και το σπουδαιότερο, νιώθω ότι στο τέλος έτσι θα γίνει.
Πέφτω στην ίδια παγίδα πάλι, και με επηρρεάζει. Αν και προσπαθώ να χαλαρώνω σιγά σιγά.
Την άλλη Τετάρτη φεύγουμε διακοπές! Εχω αγοράσει καινούρια μαγιώ, κι ενα καινούριο νεγκλιζέ.
Ολα θα πάνε καλά. :)
Επίσης γίνεται και κάτι άλλο που με ενοχλεί, αυτή τη φορά με δόκτορες. Η Μ1 παντρεύεται τώρα κοντά. Ερχονται και της λένε "φουσκωμένη σε βλέπω" "πότε αδιαθετείς; Κοίτα μήπως είσαι έγκυος" "Αντε με το καλό να ακούσουμε τα ευχάριστα" κλπ. Εγώ παντρεύτηκα πέρυσι. Κενό. Θα μου πείς, τι παραπονιέσαι, αφού αυτά σπέρνεις, αυτά θερίζεις. Οντως, και χέστηκα για το οτιδήποτε άλλο μας κάνει να διαφέρουμε τόσο εγω κι αυτή, αλλά γι' αυτό το θέμα, νίωθω ζήλεια. Νιώθω ότι προηγούμαι, νιώθω ότι την ευνοούν οι άλλοι κι εμένα με γράφουν και το σπουδαιότερο, νιώθω ότι στο τέλος έτσι θα γίνει.
Πέφτω στην ίδια παγίδα πάλι, και με επηρρεάζει. Αν και προσπαθώ να χαλαρώνω σιγά σιγά.
Την άλλη Τετάρτη φεύγουμε διακοπές! Εχω αγοράσει καινούρια μαγιώ, κι ενα καινούριο νεγκλιζέ.
Ολα θα πάνε καλά. :)
Τρίτη 15 Ιουλίου 2014
Παιδί
Επίτηδες το κάνουν οι πούστηδες οι προιστάμενοι. Για να μας αγχώσουν, να γαμηθεί λιγάκι η ψυχολογία μας και να μην τα καταφέρουμε τελικά. "Κανονίστε να μη μείνετε εγκυες όλες μαζί, θα δουλεύετε μέχρι τελευταία μέρα". Ακου κουβέντα ρε φίλε. Λες και μπορούμε (ή και θέλουμε) να το προγραμματίσουμε. Λες και ο ομιλος δεν μπορεί χωρίς εμάς. Είμαστε αναντικατάστατες. Εκτός αν αποφασίσουν να απολυθούμε, εκεί δεν πειράζει. Αλλά τι τους νοιάζει. Ο ένας είναι τριανταφεύγα χρονών, το μυαλό του στις γκόμενες, και η άλλη εχει κάνει τα παιδιά της και χέστηκε για τους άλλους.
Η κομμώτρια μου είπε να μην αγχώνομαι να κάνω παιδί τώρα επειδή είμαι 40, γιατί δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Δε μου είπε και κάτι καινούριο. Με ρώτησε πόσο καιρό ειμαι παντρεμένη, ένα χρόνο της λέω. "Αντε καλέ, κοιτάξτε να χαρείτε τον έρωτά σας." "Δεν έχουμε και πάαααααρα πολύ καιρό, είμαι 40 χρονών". " Σιγά. Και;".
Δεν το έχω κάνει κτήμα μου ακόμα να μην αγχώνομαι, γιατί δεν είναι κι εύκολο για έναν αγχωδη τύπο, αλλά νομίζω είμαι σε κάλό δρόμο. Αυτό το "κοιταξτε να χαρείτε τον έρωτά σας", μου έκανε κάτι. Ισως να αρχίσω να κοιτάω περισσότερο την εμφάνισή μου. Τώρα που έχω αδυνατίσει είναι πιο εύκολο. Για να αρέσω σε εκείνον αλλά και σε μένα. Να φορέσω κανένα ψιλοτάκουνο, καμιά φουστίτσα. Αν με δεις πως παω στη δουλειά... Βέβαια δεν είμαι η μόνη, ολες ψιλοπρόχειρα ντύνονται, κι ας το παίζουν σπουδαίες.
Ανακοίνωσε λοιπόν προχτές η Β ότι είναι 3 μηνών, και παραλίγο να τους έρθει πλάγιο εγκεφαλικό. Οι παπάρες δεν ντρέπονται λίγο. Βέβαια, απ 'οτι εμαθα, της είπαν μόνο "γιατί το έκρυβες, είναι ευχάριστο γεγονός, δεν είναι να το κρύβεις". Αλλά η ψυχούλα τους το ξέρει. Απο τις ελάχιστες φορές που έχω συζητήσει με τις καρακαηδόνες, ήταν οταν ειπώθηκε η φράση που ανέφερα στην αρχή. Και τους είπα "το παιδί θα έρθει όταν είναι η ώρα του να έρθει, και θα πάρω αυτά που δικαιούμαι. Αυτό και τίποτα άλλο. Δεν είναι η δουλειά το κέντρο του κόσμου". Αλλά θα ήθελα αυτό να το ακούσουν και οι προϊστάμενοι. Θα το έλεγα αν ήταν μπροστά και με άκουγαν; Για να είμαι ειλικρινής, όχι δε νομίζω να το έλεγα. Μην κουράζω όμως άλλο το μυαλουδακι μου με σκέψεις. :P
O N έχει όρεξη απόψε για σουβλάκι. Εγώ δεν πρέπει να πάρω, γιατί 2 μήνες δίαιτας, δε θέλω να πάνε στράφι. Είπαμε να διατηρήσουμε τη σιλουέτα μας. Καληνύχτα σας!
Η κομμώτρια μου είπε να μην αγχώνομαι να κάνω παιδί τώρα επειδή είμαι 40, γιατί δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Δε μου είπε και κάτι καινούριο. Με ρώτησε πόσο καιρό ειμαι παντρεμένη, ένα χρόνο της λέω. "Αντε καλέ, κοιτάξτε να χαρείτε τον έρωτά σας." "Δεν έχουμε και πάαααααρα πολύ καιρό, είμαι 40 χρονών". " Σιγά. Και;".
Δεν το έχω κάνει κτήμα μου ακόμα να μην αγχώνομαι, γιατί δεν είναι κι εύκολο για έναν αγχωδη τύπο, αλλά νομίζω είμαι σε κάλό δρόμο. Αυτό το "κοιταξτε να χαρείτε τον έρωτά σας", μου έκανε κάτι. Ισως να αρχίσω να κοιτάω περισσότερο την εμφάνισή μου. Τώρα που έχω αδυνατίσει είναι πιο εύκολο. Για να αρέσω σε εκείνον αλλά και σε μένα. Να φορέσω κανένα ψιλοτάκουνο, καμιά φουστίτσα. Αν με δεις πως παω στη δουλειά... Βέβαια δεν είμαι η μόνη, ολες ψιλοπρόχειρα ντύνονται, κι ας το παίζουν σπουδαίες.
Ανακοίνωσε λοιπόν προχτές η Β ότι είναι 3 μηνών, και παραλίγο να τους έρθει πλάγιο εγκεφαλικό. Οι παπάρες δεν ντρέπονται λίγο. Βέβαια, απ 'οτι εμαθα, της είπαν μόνο "γιατί το έκρυβες, είναι ευχάριστο γεγονός, δεν είναι να το κρύβεις". Αλλά η ψυχούλα τους το ξέρει. Απο τις ελάχιστες φορές που έχω συζητήσει με τις καρακαηδόνες, ήταν οταν ειπώθηκε η φράση που ανέφερα στην αρχή. Και τους είπα "το παιδί θα έρθει όταν είναι η ώρα του να έρθει, και θα πάρω αυτά που δικαιούμαι. Αυτό και τίποτα άλλο. Δεν είναι η δουλειά το κέντρο του κόσμου". Αλλά θα ήθελα αυτό να το ακούσουν και οι προϊστάμενοι. Θα το έλεγα αν ήταν μπροστά και με άκουγαν; Για να είμαι ειλικρινής, όχι δε νομίζω να το έλεγα. Μην κουράζω όμως άλλο το μυαλουδακι μου με σκέψεις. :P
O N έχει όρεξη απόψε για σουβλάκι. Εγώ δεν πρέπει να πάρω, γιατί 2 μήνες δίαιτας, δε θέλω να πάνε στράφι. Είπαμε να διατηρήσουμε τη σιλουέτα μας. Καληνύχτα σας!
Κυριακή 13 Ιουλίου 2014
Ομορφη μέρα...
... με δροσιά, πεύκα, ήλιο, καθαρό σπίτι και ησυχία! Να ηερμήσει το κεφάλι σου, να συγκεντρωθεί για να διώξει όλα τα άσχημα.
Μου ήρθε 13 μέρες νωρίτερα. Θορυβήθηκα στην αρχή, μετά είδα ότι ήταν εξαιτίας των χαπιών και ψιλοησύχασα. Ασε που με βολεύει τρελά για τις διακοπές. Θα μου ξανάρθει όταν γυρίζω. Χέστηκα.
Μακάρι στις διακοπές.... να κάτσει το θέμα. Θα μιλήσω εκτενέστερα άλλη φορά γι αυτό. Τώρα γράφω χωρίς λόγο. Για να εγκαινιάσω το νεό look του blog.
Μου ήρθε 13 μέρες νωρίτερα. Θορυβήθηκα στην αρχή, μετά είδα ότι ήταν εξαιτίας των χαπιών και ψιλοησύχασα. Ασε που με βολεύει τρελά για τις διακοπές. Θα μου ξανάρθει όταν γυρίζω. Χέστηκα.
Μακάρι στις διακοπές.... να κάτσει το θέμα. Θα μιλήσω εκτενέστερα άλλη φορά γι αυτό. Τώρα γράφω χωρίς λόγο. Για να εγκαινιάσω το νεό look του blog.
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014
Πρωινό
Οταν βγαινω πρωι πρωι στο πισω μπαλκονι, γεμίζω ολοκληρη καθαρό αέρα. Μυρωδιές απο πεύκα, συκιές και χώμα. Σα χωριό. Μ' αρέσει παρα πολύ αυτό τα πρωινά. Αλλά σήμερα η μέρα θα αφιερωθεί στη θάλασσα. Οχι για μπάνιο, απλά θα είμαι κοντά της
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014
Δουλειά 2
Και τώρα η συνέχεια. Επειδή μου ψιλοέκανε καλό που τα έγραψα αρχικά σε χαρτί, θα τα παραθέσω και εδώ. Οι περιγραφές των ακατανόμαστων σύμφωνα με μένα:
Μ2: Σαχλαμαρίζει όπως όλες εξάλλου, χαζογελάει, δίνει πλήρη αναφορά για το τι κάνει και πως περνάει στη ζωή της (λες και μας νοιάζει) και είναι και αγενής. Σε διακοπτει όταν μιλάς με καποιον για να σου πει την οποιαδήποτε μαλακία, σε διακόπτει στο φωτοτυπικό για να βγάλει τα δικά της κλπ.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ: Περίεργη και κουτσομπόλα. Θέλει να ανακατεύεται σε όλα, έχει αποψη για τα πάντα, πρεπει οπωσδήποτε να την επιβάλει και εννοείται πως ό,τι κάνει και λέει, είναι άριστο, άρτιο, άψογο. Επαρση και των γονέων.
Α: Ο ορισμός του κακορίζικου ανθρώπου. Ολα τα δεινά και οι συμφορές "έχουν πεσει πανω της". Μιλάει με έναν ψευτομειλιχιο τροπο, ενώ είναι φανερό ότι έχει πολλά απωθημένα που της βγαίνουν σε κακία. Μου κάνει πολύ γρουσούζα, μίζερη και κατσικοπόδαρη, και δεν είμαι καν προληπτική.
Ε: Μιλαει και κινείται πολύ αργά (πράγμα που με εκνευρίζει πολύ στους άλλους). Δεν πρεπει να είναι και η πιο εύστροφη του τμήματος, αλλά ενίοτε έχει ενα κάποιο χιούμορ κι αυτο την κάνει λιγο πιο υποφερτή.
Ειναι μαλλον οι χειροτερες εκει μεσα.Δεν είναι η πλειοψηφία, αλλά είναι αρκετές για να με κάνουν να τις σιχαθώ όλες. Και όλους (γιατι έχουμε και άντρες στο παρεάκι, αλλα αυτοί είναι σε μηδαμινό βαθμο ενοχλητικοι).
Και τώρα, πως με βλεπουν αυτοί. Χωρίς φυσικά να μου εχουν πει τιποτα. Απλά τι εισπράττουν απο μένα: Κακότροπη, ακοινωνητη, συνέχεια με μια μούρη μέχρι το πάτωμα, βρίζει όλη την ώρα, δεν της αρεσει τιποτα, σπανίως χαμογελάει, αντιπαθητική.
Δεν το έχω ψαξει τόσο πολύ ώστε να ξέρω αν με πειράζει, αλλά μάλλον δεν με πειράζει. Αλλιώς θα προσπαθούσα να το αλλάξω. Εγω επίτηδες δε μιλάω με κανέναν εκτος θεμάτων δουλειάς, για να τους δείξω ότι υπάρχουν όρια. Η μόνη που λέω καποια πράγματα είναι η Μ1, κι αυτό επειδή είμασταν απο πριν μαζι. Με αυτήν, τα όρια ξεπεράστηκαν απο την πρώτη σχεδόν στιγμή (για τους άλλους πάντα). Ο αυθορμητισμός, η κοινωνικότητα, η χαρα, δίνουν έδαφος στους άλλους να προχωρήσουν όσο μπορούν. Είναι το ακριβώς αντίθετο απο μένα.
Λίγο λοιπόν οι συνάδελφοι, λίγο το ότι δουλεύω 20 χρόνια συνεχώς, λίγο το οτι κανω την ίδια δουλειά, έχω απηυδήσει φίλε. Εχω φτάσει στο αμήν. Κάνω συνέχεια αρνητικές σκέψεις, νίωθω οτι βρίσκομαι σε τέλμα, και δυστυχώς ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Παραθέτω φανταστικό διάλογο μήπως βγάλω ακρη.
- Εισαι αχάριστη κυρία μου. Αλλοι δεν έχουν δουλειά και πεινάνε, δεν εχουν να ταίσουν τα παιδιά τους. Κι εσύ παραπονιέσαι για τη δική σου, απο τη στιγμή μάλιστα που δεν εχεις μείνει ανεργη ουτε μερα.
- Εχεις δικιο σ΄αυτό, κι εγω το λεω στον εαυτό μου. Πρακτικά ετσι ειναι. Ελα ομως που δε με κανει να νιωθω καλυτερα αυτή η σκεψη.
- Σκεψου τοτε τα προσωπικά σου που δοξα τω Θεώ, πανε μια χαρά.
- Εδώ είναι το θέμα. Οτι τα αρνητικά μεσα στο μυαλό μου υπερισχύουν των θετικών.
- Αυτο είναι κοπελιά, πρεπει να κάταλάβεις ότι τα θετικά έχουν περισσότερη σημασία για σενα. Η μαλλον, ολα έχουν όση σημασία τους δίνουμε εμεις (οπως λενε και οι singles). Αν εσύ καθεσαι και ασχολείσαι συνέχεια με τα αρνητικά, αυτομάτως τους δίνεις δύναμη. Τα θετικά τα καημένα, είναι σε μια γωνίτσα του μυαλού σου και δε μιλάνε καθόλου. Σε λιγο, οπως πας, θα τα εξαφανίσεις απο το κεφάλι σου και θα σου μείνουν μόνο τα άλλα να σου κάνουν κουμάντο. Δώσε λίγη σημασία στα θετικά σου σημεία. Δες μέσα σου οτι είσαι καλός άνθρωπος, οτι εχεις υγεια, ανθρωπους γυρω σου που σε αγαπανε. Δες οτι μενεις σε μια εξαιρετικη περιοχή, σε ενα αξιοπρεπες σπιτι και οτι δεν αναγκαζεσαι να στερείσαι τα βασικά (κι αυτο ακομα γιατι όχι;). Δες οτι ο ανθρωπός σου σε θεωρεί πολύ έξυπνη.
- Κι αυτά ακόμα που μου λες, επειδή τα βλέπω, φοβάμαι μήπως τα γρουσουζεψω αν τα λέω συνεχεια στον ευατό μου. Τόσο απασιοδοξη. (και περνιεμαι για μη προληπτική).
- Προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά. Δεν ξέρω πως να σου πω να το κάνεις αυτό. Πάντως προσπάθησε. Θα είναι κάτι καινούριο για σένα. Σίγουρα καλύτερο. Μόνο και μόνο για να είσαι εσυ καλύτερα, οχι για να φαίνεσαι στους άλλους.
Μ2: Σαχλαμαρίζει όπως όλες εξάλλου, χαζογελάει, δίνει πλήρη αναφορά για το τι κάνει και πως περνάει στη ζωή της (λες και μας νοιάζει) και είναι και αγενής. Σε διακοπτει όταν μιλάς με καποιον για να σου πει την οποιαδήποτε μαλακία, σε διακόπτει στο φωτοτυπικό για να βγάλει τα δικά της κλπ.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ: Περίεργη και κουτσομπόλα. Θέλει να ανακατεύεται σε όλα, έχει αποψη για τα πάντα, πρεπει οπωσδήποτε να την επιβάλει και εννοείται πως ό,τι κάνει και λέει, είναι άριστο, άρτιο, άψογο. Επαρση και των γονέων.
Α: Ο ορισμός του κακορίζικου ανθρώπου. Ολα τα δεινά και οι συμφορές "έχουν πεσει πανω της". Μιλάει με έναν ψευτομειλιχιο τροπο, ενώ είναι φανερό ότι έχει πολλά απωθημένα που της βγαίνουν σε κακία. Μου κάνει πολύ γρουσούζα, μίζερη και κατσικοπόδαρη, και δεν είμαι καν προληπτική.
Ε: Μιλαει και κινείται πολύ αργά (πράγμα που με εκνευρίζει πολύ στους άλλους). Δεν πρεπει να είναι και η πιο εύστροφη του τμήματος, αλλά ενίοτε έχει ενα κάποιο χιούμορ κι αυτο την κάνει λιγο πιο υποφερτή.
Ειναι μαλλον οι χειροτερες εκει μεσα.Δεν είναι η πλειοψηφία, αλλά είναι αρκετές για να με κάνουν να τις σιχαθώ όλες. Και όλους (γιατι έχουμε και άντρες στο παρεάκι, αλλα αυτοί είναι σε μηδαμινό βαθμο ενοχλητικοι).
Και τώρα, πως με βλεπουν αυτοί. Χωρίς φυσικά να μου εχουν πει τιποτα. Απλά τι εισπράττουν απο μένα: Κακότροπη, ακοινωνητη, συνέχεια με μια μούρη μέχρι το πάτωμα, βρίζει όλη την ώρα, δεν της αρεσει τιποτα, σπανίως χαμογελάει, αντιπαθητική.
Δεν το έχω ψαξει τόσο πολύ ώστε να ξέρω αν με πειράζει, αλλά μάλλον δεν με πειράζει. Αλλιώς θα προσπαθούσα να το αλλάξω. Εγω επίτηδες δε μιλάω με κανέναν εκτος θεμάτων δουλειάς, για να τους δείξω ότι υπάρχουν όρια. Η μόνη που λέω καποια πράγματα είναι η Μ1, κι αυτό επειδή είμασταν απο πριν μαζι. Με αυτήν, τα όρια ξεπεράστηκαν απο την πρώτη σχεδόν στιγμή (για τους άλλους πάντα). Ο αυθορμητισμός, η κοινωνικότητα, η χαρα, δίνουν έδαφος στους άλλους να προχωρήσουν όσο μπορούν. Είναι το ακριβώς αντίθετο απο μένα.
Λίγο λοιπόν οι συνάδελφοι, λίγο το ότι δουλεύω 20 χρόνια συνεχώς, λίγο το οτι κανω την ίδια δουλειά, έχω απηυδήσει φίλε. Εχω φτάσει στο αμήν. Κάνω συνέχεια αρνητικές σκέψεις, νίωθω οτι βρίσκομαι σε τέλμα, και δυστυχώς ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Παραθέτω φανταστικό διάλογο μήπως βγάλω ακρη.
- Εισαι αχάριστη κυρία μου. Αλλοι δεν έχουν δουλειά και πεινάνε, δεν εχουν να ταίσουν τα παιδιά τους. Κι εσύ παραπονιέσαι για τη δική σου, απο τη στιγμή μάλιστα που δεν εχεις μείνει ανεργη ουτε μερα.
- Εχεις δικιο σ΄αυτό, κι εγω το λεω στον εαυτό μου. Πρακτικά ετσι ειναι. Ελα ομως που δε με κανει να νιωθω καλυτερα αυτή η σκεψη.
- Σκεψου τοτε τα προσωπικά σου που δοξα τω Θεώ, πανε μια χαρά.
- Εδώ είναι το θέμα. Οτι τα αρνητικά μεσα στο μυαλό μου υπερισχύουν των θετικών.
- Αυτο είναι κοπελιά, πρεπει να κάταλάβεις ότι τα θετικά έχουν περισσότερη σημασία για σενα. Η μαλλον, ολα έχουν όση σημασία τους δίνουμε εμεις (οπως λενε και οι singles). Αν εσύ καθεσαι και ασχολείσαι συνέχεια με τα αρνητικά, αυτομάτως τους δίνεις δύναμη. Τα θετικά τα καημένα, είναι σε μια γωνίτσα του μυαλού σου και δε μιλάνε καθόλου. Σε λιγο, οπως πας, θα τα εξαφανίσεις απο το κεφάλι σου και θα σου μείνουν μόνο τα άλλα να σου κάνουν κουμάντο. Δώσε λίγη σημασία στα θετικά σου σημεία. Δες μέσα σου οτι είσαι καλός άνθρωπος, οτι εχεις υγεια, ανθρωπους γυρω σου που σε αγαπανε. Δες οτι μενεις σε μια εξαιρετικη περιοχή, σε ενα αξιοπρεπες σπιτι και οτι δεν αναγκαζεσαι να στερείσαι τα βασικά (κι αυτο ακομα γιατι όχι;). Δες οτι ο ανθρωπός σου σε θεωρεί πολύ έξυπνη.
- Κι αυτά ακόμα που μου λες, επειδή τα βλέπω, φοβάμαι μήπως τα γρουσουζεψω αν τα λέω συνεχεια στον ευατό μου. Τόσο απασιοδοξη. (και περνιεμαι για μη προληπτική).
- Προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά. Δεν ξέρω πως να σου πω να το κάνεις αυτό. Πάντως προσπάθησε. Θα είναι κάτι καινούριο για σένα. Σίγουρα καλύτερο. Μόνο και μόνο για να είσαι εσυ καλύτερα, οχι για να φαίνεσαι στους άλλους.
Δουλειά
Η αλήθεια είναι ότι εγώ το έχω δημιουργήσει όλο αυτό. Δεν έχω συνηθήσει να δουλεύω με τόσο πολύ κόσμο, που ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του κι εγώ πρέπει να ακολουθώ το στυλάκι αυτό. Δε μου αρέσει το στυλάκι αυτό.
Είναι όλες και καλά πολύ έξυπνες, πολύ άξιες και πολύ αγαπητές. Οχι μόνο στη δουλειά, σε όλα τους. Και αυτό φροντίζουν να το δείχνουν η μία στην άλλη με περισσή ευφράδεια. Πόσο καλά μαγειρεύουν, πόσο καλά είναι τα παιδιά τους και οι άντρες τους, ποσο πολυάσχολες είναι, πόσο καλα τα καταφερνουν σε ολα κλπ. Τα κόμπλιμένα δε λείπουν καθημερινά. Σε ολες αρεσουν τα ρούχα των άλλων, τα παπούτσια τους, τα μαλλιά τους. Το βρίσκω τόσο, μα τοσο υποκριτικό όλο αυτο. Κι ας τα εννοούν. Εγώ εξακολουθώ να το βρισκω υποκριτικο.
Δεν είναι ο χαρακτηρας μου να ενθουσιάζομαι, ή να λέω κι εγω σε όλες τι ωραία παπούτσια που φοράνε, ή να περιγράφω τι εκανα το ΣΚ. Και ποτέ δε μιλάω για τα προσωπικά μου. Δεν τους πέφτει λόγος να τα ξέρουν. Δεν είναι φιλες μου ουτε θα γινουν ποτε. Γιατι δεν θελω εγω να γινουν.
Ειμαι σαν τη μυγα μες στο γαλα εκει μεσα. Ο αρνητισμος μου ειναι παροιμιωδης. Και ξέρω οτι μου κανει κακο ολο αυτο, αλλά, δεν είναι οτι δεν μπορώ να το βελτιώσω. Ειναι οτι δε θέλω. Η συνέχεια οταν γυρισω.
Είναι όλες και καλά πολύ έξυπνες, πολύ άξιες και πολύ αγαπητές. Οχι μόνο στη δουλειά, σε όλα τους. Και αυτό φροντίζουν να το δείχνουν η μία στην άλλη με περισσή ευφράδεια. Πόσο καλά μαγειρεύουν, πόσο καλά είναι τα παιδιά τους και οι άντρες τους, ποσο πολυάσχολες είναι, πόσο καλα τα καταφερνουν σε ολα κλπ. Τα κόμπλιμένα δε λείπουν καθημερινά. Σε ολες αρεσουν τα ρούχα των άλλων, τα παπούτσια τους, τα μαλλιά τους. Το βρίσκω τόσο, μα τοσο υποκριτικό όλο αυτο. Κι ας τα εννοούν. Εγώ εξακολουθώ να το βρισκω υποκριτικο.
Δεν είναι ο χαρακτηρας μου να ενθουσιάζομαι, ή να λέω κι εγω σε όλες τι ωραία παπούτσια που φοράνε, ή να περιγράφω τι εκανα το ΣΚ. Και ποτέ δε μιλάω για τα προσωπικά μου. Δεν τους πέφτει λόγος να τα ξέρουν. Δεν είναι φιλες μου ουτε θα γινουν ποτε. Γιατι δεν θελω εγω να γινουν.
Ειμαι σαν τη μυγα μες στο γαλα εκει μεσα. Ο αρνητισμος μου ειναι παροιμιωδης. Και ξέρω οτι μου κανει κακο ολο αυτο, αλλά, δεν είναι οτι δεν μπορώ να το βελτιώσω. Ειναι οτι δε θέλω. Η συνέχεια οταν γυρισω.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)