Κατα τι καλύτερα

Ναι, είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Μετά από πολύ καιρό πήγα για ένα χαλαρωτικό καφέ και ένιωσα λίγο σαν άνθρωπος. Μέχρι που πήρα τηλέφωνο το απόγευμα την πεθερά μου να δω αν συνήλθε από το κρύωμα (είχα αυτή την τύχη, να έχουν αρρωστήσει οικογενειακώς και να μην μπορούν να έρθουν).
Θέλω να ασχοληθώ λίγο με την εξωτερική μου εμφάνιση, να ψωνίσω κανένα ρούχο, κανένα καλλυντικό, κανένα παπούτσι. Αν το αφήσεις, σε αφήνει. Δεν έχω ιδέα τι χρειάζομαι από όλα αυτά. Μπορεί και τίποτα, γιατί κι αυτά που έχω, δεν τα φοράω. Εδώ δεν ασχολιόμουν τον καλό καιρο, τώρα;

Πεθερικά

Συνέχεια της προηγουμενης αναρτησης.
Η αρνησή μου γι αυτούς τους ανθρώπους, είναι κάτι που δεν μπορείς να το φανταστείς. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΕΔΩ ΜΕΣΑ, PERIOD. Δε γουστάρω να έρχονται κάθε τρεις και δέκα και να μου κατσιάζουν τα μωρά μου. Όπως  δε γουστάρω τον οποιονδήποτε ξένο, έτσι και αυτούς. Γιατί ξένοι είναι και θα είναι για μένα.  Σέρνουν και την "παράλυτη" από πίσω ως αναπληρωματική γιαγιά, και μου 'ρχονται. Πρωί, μεσημέρι, βράδυ, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να ταχταρισουν τα μωρά.
Το ζήτημα είναι ότι είναι παππούς και γιαγιά, και δει στα πρώτα τους εγγόνια. Οπότε φίλε, δεν μπορώ να πω κουβέντα. Εχουν κάθε δικαίωμα να έρχονται και να τα βλέπουν οποτε θέλουν (μέσα σε λογικά πλαίσια πάντα). Και να φανταστείς ότι είναι και καλοί άνθρωποι αντικειμενικά. Ησυχοι, δεν ανακατεύονται, με κοιταζουν γελαστά, μου μιλάνε γλυκα κλπ. Εγώ η γουρούνα έχω το πρόβλημα. Της γουρούνας οι ορμόνες όμως είναι ακόμα πολύ εύθραυστες, κι αυτό πρεπει να το καταλαβουν όλοι. Ούτε 20 μέρες δεν πάνε από τότε που ήρθαν στον κόσμο τα γλυκάκια μου.
Αλλά κι εκτός ορμονών, όταν βλέπεις τη γιαγια να μην μπορει να κρατήσει το μωρό, και να πρεπει να της το δώσει κάποιος άλλος, αφού πρωτα παλουκωθεί στον καναπε, ε τι να κάνω κι εγώ, τι να σκεφτώ. Η γυναικα εκτός από ηλίθια (μας το έχει αποδείξει στο παρελθόν), είναι και παντελώς άχρηστη (μας το απέδειξε τώρα). Οση ώρα κάθεται επίσκεψη, το ότι η μικρή μοιάζει του Θρασύβουλου θα το λέει και 30 φορες. Για οσους δεν το κατάλαβαν. Κι εχω και το Θρασύβουλο, να τους λέει "άντε να μεγαλώσουν λίγο, να τα κρατάτε, για να πηγαίνουμε με τη Δέλτα καμιά βόλτα". Τι λε ρε φίλε. Θα εμπιστευτώ εγώ αυτή τη χριστιανή να μου φυλάξει παιδιά; Αυτή δεν μπορει ούτε να περπατήσει καλά καλά από το εκτόπισμα που έχει και την αγαρμποσύνη της.
Ο παππούς από την άλλη, αντιλαμβάνεται περισσότερα πράγματα. Λέει συνέχεια ότι δεν θέλει να ενοχλούν, αν είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε να έρθουν, ότι δε θα κάτσουν πολύ κλπ. Ο άνθρωπος είναι λογικός. Θέλει  να δει τα εγγόνια του, χωρίς να με φέρει σε απόγνωση. Δεν τα πολυκαταφέρνει. Το εισπράττουν όλοι ότι προτιμώ την ησυχία μου. Το αποδίδουν στο ότι είμαι κουρασμένη, είμαι άυπνη μήνες ολόκληρους, είμαι σε μια νέα κατάσταση που προσπαθώ να διαχειριστώ, έχω δύο μωρά να φέρω βόλτα κλπ.
 Εγώ παρολα αυτά καταβάλω φιλότιμες προσπάθειες να είμαι καλή οικοδέσποινα. Σήμερα τους περιμένουμε πάλι καποια στιγμή. Η και αύριο.

Η ψυχολογική μου κατάσταση...

... τους τελευταίους μήνες έχει αλλάξει και ξαναλλάξει πολλές φορες. Αυτό που μένει σταθερό είναι τα νεύρα. Εχω νεύρα. Πολλά. Φταίνε οι ορμόνες βέβαια, αλλά έχω νεύρα. Πολλά. Ευτυχώς σταμάτησα τη δουλειά χτες. Για κανα χρόνο δηλαδή. Δεν έχω μείνει χωρίς δουλειά τόσο μεγάλο διάστημα. Μην πάει ο νους σου στο κακό, δεν απολύθηκα. Για καλό λείπω. Εχω άλλες αγωνίες τώρα βέβαια, όχι τρελές, αλλά παραμένουν αγωνίες. Να μην έχουμε τρομερά ντράβαλα με το χερι, να έχουν εξυπνάδα, να μη με πρήζουν αυτοί που δεν θέλω κλπ.
Βλέπεις, έχουμε και τη μαμά του Θρασύβουλου, που είναι πιο αγχώδης κι απ΄το ίδιο το άγχος. Ευτυχώς τώρα μένουν μακριά, αλλά από τον άλλο μήνα θα αριβάρουν και θα μας πρήξουν τα τέτοια. Αυτή δηλαδή, ο πατέρας του είναι πιο λογικός. Μου λέει πως όλοι θα βοηθήσουν, γιατί ντρεπεται να ξέρει ότι με βοηθάνε άλλοι κι όχι αυτή. Οπότε τη φαντάζομαι να έρχεται σπίτι, να απλώνει παντού ολο της το άγχος, να λέει τις μαλακίες της σχετικά με το μεγάλωμα των παιδιών και άλλα τέτοια. Νομίζω ότι το καλύτερο που έχω να κάνω, είναι να έχω τα πραγματα γύρω μου όσο πιο έτοιμα μπορώ, ώστε να ανακατεύεται όσο γίνεται λιγότερο, και να λέω ναι στις συμβουλές της, κάνοντας φυσικά το δικό μου.
Οσο για την αγαπημένη μου γυναικούλα που είναι πολύ δύσκολο να την υποφέρει κανείς, ευτυχώς τα τραπεζώματα και οι έξοδοι δε συνεχίστηκαν. Και έχω πάρα πολύ καιρό να τη δω. Τι καλά.

Ξανά άσχετα

Τις προάλλες που είχα γενέθλια, είπα να δείξω καλό πρόσωπο και να παω γλυκά στη δουλειά. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά αν μαθευόταν ότι είχα γενέθλια εργάσιμη μέρα και δεν έκανα τίποτα, θα άρχιζαν τις μαλακίες στο μυαλό τους: " Τη μουντρούχα, που δεν έφερε ένα γλυκό, έτσι για τα μάτια του κόσμου, το ζώο".
Αναμενόμενο βέβαια, αλλά πήραν ελάχιστοι γλυκό, ενώ στους άλλους τα τσακίζουν πρωί πρωί, είπαν εκεί πέρα ένα χρόνια πολλά να βρίσκεται, και τα γλυκά μπήκαν στο ψυγείο. Δεν εκατσα να ψάξω την τύχη τους, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη ότι πετάχτηκαν. Χαχαχαχαχα. Τσάμπα τα λεφτά.
Ασε το άλλο. Στις πολύ αρχές, πριν ακόμα προλάβουν να με αντιπαθήσουν, μου έλεγαν ολοι ότι φαίνομαι πολύ μικρότερη. Μετά, εκτος του ότι κόπηκε αυτό, ανέφερα μια φορά την ηλικία μου και η Α η κακορίζικη (εχω μιλήσει γι αυτην στο παρελθόν), μου ελεγε να μην το λέω γιατι είναι προκλητικό. (Ποιος ήρθε;) Η ίδια βέβαια λέει στις άλλες συνομήλικές μου ότι φαίνονται 10 χρόνια μικρότερες και ότι είναι το κύτταρό τους τέτοιο. Όχι μία φορά. Την έχω ακούσει τουλάχιστον 3-4. Όχι ότι κρεμάστηκα απ τη γνώμη της για να συνεχίσω τη ζωή μου, απλά σου δείχνω τη διαφορά.

Πρέπει να είναι ο πιο κακός άνθρωπος εκεί μέσα. Είναι φοβερό. Δουλεύει παρα πολύ, περισσότερο από οποιονδήποτε, οφείλω να το αναγνωρίσω αυτό, γι αυτό και γκρινιάζει πολύ για το ότι εχει πάρα πολλή δουλεια (επιεικώς το θέτω). Δεκτό μέχρι εδώ. Η αντιπάθειά της όμως προς εμένα, δεν έχει να κανει με τη δουλειά της. Εχει να κανει με το ότι δεν μπορώ να μπω στο στυλάκι που έχουν ολοι με τα αστεία και τα χαζόγελα. Γιατί στους άλλους είναι καμία σχέση. Είναι και ο τύπος που μιλάς εσύ στην άλλη ακρη του δωματίου με του κοσμου τη φασαρία, και όχι μόνο εχει ακούσει τα πάντα, αλλά φωνάζει για να σχολιάσει. Εγώ μακριά κι αλάργα απ αυτήν, οσο μπορώ φυσικά.

Επιχείρηση διασωσης

Χτες είπαμε να βγούμε σε ταβέρνα οικογενειακώς. Από την πλευρά του Θρασύβουλου οικογενειακώς. Κι αυτό επειδή πρεπει να σπεύσει ολη η οικογένεια να διασώσει τη συγκεκριμένη γυναίκα που έχω αναφέρει σε άλλη αναρτηση, σε κάποιες διακοπές, πώς δεν την έχουν αυτοκτονήσει ακόμα.
Το σχέδιο δράσης περιλαμβάνει κάποιες εξόδους και συναντήσεις γενικότερα, για να τη φέρουμε πιο κοντά μας, μια και την έχουν πλευρίσει κάποιοι με κακούς σκοπούς (ας μην επεκταθώ σε λεπτομέρειες, δεν ξέρω και ποιος τα διαβάζει). Το ζήτημα είναι ότι δεν υποφέρεται η τύπισσα. Και δεν υποφέρεται ούτε η αδελφή της, όταν βρίσκονται μαζί. Μη σου πω κι όταν βρίσκονται χώρια.
Δεν ξέρω αν σου χει τύχει, να μιλάς με κάποιον ηλίθιο, και να σου λέει να ξυπνήσεις και να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει. Εμένα δε μου χει ξανατύχει για να είμαι ειλικρινής.
Καταρχήν να διευκρινήσω, αν δεν το εχω ήδη διευκρινήσει, ότι σε καμιά περιπτωση δε θεωρώ τον εαυτό μου τέρας εξυπνάδας. Εχω το γνώθι σαυτόν, και ξέρω ότι ανήκω σε μια βαθμίδα πιο κάτω από τους έξυπνους. Αφελής, αργόστροφη, όπως θες πες το. Εγώ το έχω πει ποικιλοτρόπως. Όμως ξέρω και αν ο συνομιλητής μου είναι μια απ τα ίδια, ή και χειρότερα. Κι αυτή είναι χειρότερα, όσο κακό κι αν ακούγεται αυτό. Ειμαι ειλικρινής. Είναι τρις χειρότερα. Δεν είναι δυνατό λοιπόν, να μου λέει αυτή να ξυπνήσω.
Δε μπορεις να φανταστείς πόσο νευριάζω όταν το ακούω. Περιττό να αναφέρω ότι δεν μπορώ να πω τίποτα γιατι πάντα είναι μπροστά όλοι. Λέω καμιά φορά "σε διαβεβαιώ ότι δεν κοιμάμαι". Ούτε και οι αλλοι της λένε κάτι. Προφανώς, εχει το ακαταλόγιστο και δεν της πανε κόντρα γιατι δεν εχει και νόημα. Και να της πούνε το οτιδήποτε, σάμπως θα το καταλάβει;
Δυστυχώς οι έξοδοι θα συνεχιστούν. Βλέπεις πεταει και τη σκούφια της για κάτι τέτοια τρομάρα της. Και οι άλλοι δεν εχουν σκοπο να την αφήσουν στα νύχια των "κακών" (δικαίως εδώ που τα λέμε).