20 άτομα...

...σε ένα γραφείο διάδρομο 2 Χ 3. Πολύ φυσικό να ακούγονται σωρηδόν οι μαλακίες. Οι τύπισσες είναι πολύ κοσμογυρισμένες, έξυπνες, στυλάτες και δίνουν την πολύτιμη γνώμη και συμβουλή τους με περισσή ευφράδεια: "Αυτός ο καναπές ήταν πολύ ωραίος, αλλά όχι σ' αυτό το χρώμα, στο πράσινο του μπρόκολου. Και ξέρεις και ποιο άλλο χρώμα είναι πολύ ωραίο; Το καφε του πούρου."  Εγώ πάντως διαφωνώ. Πιστεύω ότι το πράσινο του αγγουριού ή του κολοκυθιού είναι πιο ωραίο. Για να μη μιλήσω για το μπεζ του κάτουρου και τις αφήσω όλες μαλάκες.
 Οταν δεν έχουν δουλειά, το παίζουν αφόρητα. Ακόμα κι ο νεαρός προϊστάμενος φέρεται βλακωδώς πολλές φορές.  Που να δεις τι θα γίνει σε μερικές μέρες που θα κάνει την εμφάνισή της η πρωταγωνίστρια του φιάσκου. Θα πέσουν όλες πάνω της με συμπάθεια, θα της λένε "εεεεεεεελα ρεεεε, τι έπαθες.....". Ούτε ψύλλος στον κόρφο της, που θα πρέπει να απαντήσει σε όλους με τη σειρά τα ίδια πράγματα. Εγώ στη θέση της θα προσπαθούσα να το κρατήσω κρυφό γι αυτό ακριβώς το λόγο. Για να μην τους μιλήσω. Αλλά εκείνη δεν είναι εγώ.
Πείθομαι καθημερινά όλο και περισσότερο ότι η επιλογή μου να μην ασχολούμαι, είναι η πιο σωστή.

Mike Oldfield and Bonnie Tyler - Islands (Good Quality)

Υπεροχο. Just like that.

Φιάσκο

Γιατί ρε κοπελιά, γιατί. Σε επηρρέασε, το ξέρω, αλλά να το αφήσεις να σου χαλάσει αυτή τη μέρα; Τόσο πολυ, ώστε να μην εμφανιστείς καθόλου; Βέβαια επειδή είσαι και λίγο "αυτό που θέλω, αυτό θα γίνει", μπορεί να υπερέβαλες. Οτι έπαθες δηλαδή ταράκουλο έπαθες, αλλά τόσο πολύ, δεν το παθαίνει καμιά. Η τέλος πάντων, συνέρχεται μετα απο κάποια ώρα. Εσύ προτίμησες να το βγάλεις ξινό και σε σένα και στους άλλους. Σημειωτέον, αν ήμουν εγώ στη θέση του, θα αισθανόμουν πάρα πολύ μαλάκας.
Και ξέρεις φυσικά, ότι θα έχει και συνέχεια αυτό. Θα ακούσεις απο τους άλλους "μας έκανες ρεζίλι, τι πράγματα είναι αυτά, δεν ντρεπόμαστε λίγο" κλπ. Μόλις άνοιξες πόλεμο κοπελιά μου. Αν δεν ειχε ήδη ανοίξει δηλαδή, σύμφωνα με τα λεγόμενά σου. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να μη σου χαλάσουν και τις διακοπές.

Aretha Franklin - (You Make Me Feel Like) A Natural Woman [1967]

Η ιστορία του χαμένου σκουλαρικιού

Ολα συνέβησαν χτες το μεσημέρι. Τίποτα δε μαρτυρούσε πιο πριν, τί θα γινόταν, όταν ανυποψίαστοι πηγαίναιμε στη δουλειά μας, κι όσοι δεν είχαν φύγει διακοπες, σχολιαζαν που θα πάνε. Την αποφράδα αυτή μέρα, η ΣΥΝ ανακάλυψε ότι έχει χάσει το σκουλαρίκι της. Το ανακοίνωσε με τρεμάμενη φωνή. Την κοιτάξαμε όλοι με γουρλωμένα μάτια, κατάχλωμοι, έντρομοι. Ξέραμε ότι είχε έρθει το τέλος μας. Πως ήταν δυνατό να συμβεί κάτι τέτοιο!  Και τότε, έγινε. Ξαφνικά ο ήλιος χάθηκε, η γη τραντάχθηκε, σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό, και μια φωνή ακουστηκε απο ψηλα: "Μετανοείτε! Και βρείτε το σκουλαρίκι!!!". Ολοι έτρεχαν να σωθούν, κάποιοι έπαιρναν τηλεφωνο τους δικούς τους και τα τηλέφωνα δε λειτουργούσαν, κάποιοι άλλοι έκλαιγαν, παρακαλούσαν το Θεό να τους λυπηθεί, τραβούσαν τα μαλλιά τους, σερνόντουσαν χαμέ. Ηταν κάτι το φοβερό.
 Για να μην τα πολυλογώ και ταράζω περισσότερο τον αναγνώστη (αφού εγώ που τα έζησα και τα ξαναγράφω, ανατριχιάζω), το σκουλαρίκι βρέθηκε! Και τότε, η ζωή ξαναβρήκε τον κανονικό της ρυθμό. Σα να μην είχε συμβεί τίποτα, όλα ήταν στη θέση τους και οι άνθρωποι συνήλθαν. Στο τέλος της μέρας ευχαριστήσαμε όλοι μαζί το Θεό που ανέβαλε τη Δευτέρα Παρουσία για άλλη φορά και μας άφησε να ζήσουμε.
Δόξα και τιμή σε εκείνους που προσπαθούσαν να τη βοηθήσουν να το βρει. Ντροπή και όνειδος σε μένα που κοίταζα τη δουλειά μου και δεν ασχολήθηκα.

Διακοπές - Μέρος Δεύτερο

Απόγευμα σε ερημικό χωριό. Αυτή η ηλίθια ώρα μεταξύ 6 και 9 που δε σου πάει να κλειστείς να δεις τηλεόραση, αφενός γιατί είσαι στη φύση και δε θα είσαι για πολύ, και αφετέρου γιατί οι άλλοι είναι αλλού κι εσύ καλό είναι να ακολουθείς για να μην είσαι ο ψωριάρης. Και τελικά δεν έχεις τι να κάνεις μέχρι να βραδιάσει. Πάντα την αντιπαθούσα αυτή την ώρα. Σε οποιαδήποτε ηλικία, σε οποιοδήποτε χωριό. Κι αυτή η γυναίκα... Πως την αντέχετε μια ολοκληρη ζωή;;;; Εδώ εγώ δύο μέρες και ήθελα να τη σπάσω στο ξύλο. Δεν έχω καταλήξει αν είναι χαζή, ή κομπλεξική, ή αν το παίζει. Ολα μαζί ίσως.
Χαζοώρα, χαζομουσική καταθλιπτική, χαζοκατάσταση. Ευτυχώς που ύπήρχαν τα συγκεκριμένα άτομα και η ωραία πολη κοντά. Το βράδυ είχαμε έξοδο. Φαί, ποτό, όλα δεκτά. Αρκούσε να βγω απο το σπίτι.

Διακοπές - Μέρος Πρώτο

Ομορφα ήταν τα πρωινά στο μπαλκονάκι του δωματίου. Ηρεμα, ήσυχα...Τις δύο πρώτες μέρες κατά τις 8 το πρωί έπιανε βροχή. Δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις με τη βροχή, το χειμώνα δηλαδή όταν βρέχει, βλαστημάω την ώρα και τη στιγμή. Αλλά τη δεδομένη στιγμή στο δεδομένο μέρος, ο ήχος της ήταν πολύ χαλαρωτικός. Κατά τα άλλα μπάνιο (φανταστικές θάλασσες), φαί, ύπνος και όχι σεξ δυστυχώς. Ηταν πολύ κουρασμένος. Κι εγώ δεν ήθελα να αρχίσω τη μουρμούρα, θα είχε αντίθετα αποτελέσματα. Αν εξαιρέσεις αυτό, νομίζω ότι το απο το πρώτο μέρος των διακοπών, είμαι αρκετά ικανοποιημένη.